หลักการปกครองธรรมาธิปไตย 9 เหนือทุกลัทธิการเมืองของโลก เป็นครั้งแรกของโลก ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก คือหลักการปกครองธรรมาธิปไตย ๙ ได้จัดสัมพันธภาพเป็นหนึ่งเดียวกับกฎธรรมชาติ ซึ่งวิเศษยิ่งใหญ่ตรงที่จะยกอะไรๆ มาอธิบายก็ได้หมดทุกเรื่อง นับแต่การสืบพันธ์ถึงแกแลกซี่ (รูป)
๑) สัมพันธภาพระหว่าง "องค์เอกภาพหรือศูนย์กลาง กับ ความแตกต่างหลากหลาย"
๒) องค์เอกภาพ มีลักษณะแผ่กระจายเมตตา ให้โอกาสก่อนออกไปทั่วสารทิศ ส่วนฝ่ายแตกต่างหลากหลาก มุ่งตรง ขึ้นตรงต่อองค์เอกภาพหรือศูนย์กลาง
๓) ด้วยเหตุปัจจัยในข้อ ๑ และข้อ ๒ ก่อให้เกิดดุลยภาพ ดำรงอยู่ได้อย่างมั่นคง
เมื่อนำมาใช้ กล่าวโดย่อคือ
- สัมพันธภาพที่ ๑) ระหว่าง องค์เอกภาพ คือ หลักการปกครองธรรมาธิปไตย ๙ กับ ประชาชน
- สัมพันธภาพที่ ๒) ระหว่าง องค์เอกภาพ คือ หลักการปกครองธรรมาธิปไตย ๙ กับ กฎหมายรัฐธรรมนูญ
อีกนัยยะหนึ่ง หลักการปกครองธรรมาธิปไตย ๙ นี้ ล้วนเป็นหลักธรรมที่ไม่ตาย ไม่เปลี่ยนแปลง ดังเช่น ชาติไม่ตาย แต่ประชาชนทยอยเกิด-ตายทุกวัน
หลักธรรมาธิปไตยไม่ตาย แต่สรรพสิ่งทยอยเกิด-ตาย อยู่ตลอดเวลา
หลักพระมหากษัตริย์ไม่ตาย แต่พสกนิการทยอยตาย-เกิดทุกวัน เป็นต้น
ดังนั้นหลักการปกครองฯ จึงเป็นของคนไทยทุกคน ต่างก็สืบทอดกันมา โดยที่ประชาชนทั้งหลายก็ได้ปฏิบัติอยู่ในชีวิตประจำวัน ดังเช่น จุดหมายใดๆ ต้องมาก่อนวิธีการไปสู่จุดหมายเสมอ หลักการปกครองดังกล่าว ประชาชน บุคคลก็ได้ปฏิบัติอยู่ทุกวันโดยอาจจะไม่รู้ตัว ซึ่งทุกคนต่างก็ได้ปฏิบัติเช่นนี้ในยามปกติเมื่อปฏิบัติต่อผู้อื่น จึงได้นำมาแสดงให้เห็นชัดเจนอย่างเป็นทางการโดยยกขึ้นเป็นหลักการปกครองฯ ซึ่งเป็นหลักการทางการเมืองของประชาชนอย่างแท้จริง ซึ่งจะได้รับรู้โดยทั่วกัน และเป็นภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์ของคนไทยทุกคน (คือทั้งอำนาจและสิทธิหน้าที่ของประชาชน)
ยิ่งไปกว่านั้น หลักการปกครองธรรมาธิปไตย ๙ ได้จัดลำดับด้วยเหตุปัจจัยของเหตุและผล ตามกฎอิทัปปัจจยตา หรือกฎแห่งกรรม พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติ กฎอิทัปปัจยตา อันเป็นกฎสากลหรือกฎทั่วไป (General Law) คือ ความสัมพันธ์ของเหตุปัจจัยระหว่างเหตุและผล ความว่า
อิมสฺมึ สติ อิทํ โหติ เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้ก็มี
อิมสฺสุปฺปาทา อิทํ อุปฺปชฺชติ เพราะสิ่งนี้เกิดขึ้น สิ่งนี้ก็เกิดขึ้น
อิมสฺมึ อสติ อิทํ น โหติ เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้ก็ไม่มี
อิมสฺส นิโรธา อิทํ นิรุชฺฌติ เพราะสิ่งนี้ดับ สิ่งนี้ก็ดับ
เมื่อนำมาประยุกต์ใช้อย่างถูกต้องโดยธรรม จะเป็นไปตามกฎอิทัปปัจยตาฝ่ายบวก ฝ่ายเจริญก้าวหน้าโดยฝ่ายเดียว “เมื่อเหตุดี ผลย่อมดีตาม” ดังนี้
หลักธรรมาธิปไตย ย่อมเป็นเหตุปัจจัยให้หลักพระมหากษัตริย์ประมุขแห่งรัฐยิ่งใหญ่,
หลักพระมหากษัตริย์ฯ ย่อมเป็นเหตุปัจจัยให้มีหลักอำนาจอธิปไตยของปวงชน,
หลักอำนาจอธิปไตยของปวงชน ย่อมเป็นเหตุปัจจัยให้มีหลักเสรีภาพบริบูรณ์,
หลักเสรีภาพบริบูรณ์ ย่อมเป็นเหตุปัจจัยให้มีหลักความเสมอภาคทางโอกาส,
หลักความเสมอภาคทางโอกาส ย่อมเป็นเหตุปัจจัยให้มีภราดรภาพ,
หลักภราดรภาพ ย่อมเป็นเหตุปัจจัยให้มีหลักเอกภาพ,
หลักเอกภาพ ย่อมเป็นเหตุปัจจัยให้มีหลักดุลยภาพ,
ทั้งหลักข้อที่ ๑-๘ ย่อมเป็นเหตุปัจจัยที่แท้ก็คือหลักนิติธรรม (Rule of Law)
ดังกล่าวนี้ เมื่อนำหลักธรรมาธิปไตย ๙ มาเป็นหลักการปกครอง จะเป็นปัจจัยให้ประชาชนได้รับความยุติธรรม ยกศักยภาพของประชาชนให้สูงขึ้นอย่างเป็นอารยะชนในทุกด้าน ประเทศชาติมีความมั่นคง และประชาชนมั่งคั่งอย่างยั่งยืน
ด้วยทางคณะกรรมการฯ และแกนนำธรรมาธิปไตยทั่วประเทศ ได้มีความเห็นร่วมกันและพยายามอย่างยิ่งยวด เพื่อจะได้เสนอ คสช.และรัฐบาล ท่านพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา ได้ร่วมมือกันพิจารณา ออกนโยบายเร่งด่วนที่สุด ด้วยอำนาจที่มีอยู่เพื่อการสถาปนาหลักการปกครองธรรมาธิปไตย 9 ให้สำเร็จโดยด่วนที่สุด ก่อนยกร่างกฎหมายรัฐธรรมนูญ ฉบับที่ ๒๐ ไม่เช่นนั้นแล้ว ทั้ง คสช. และรัฐบาล จะพาเข้าสู่ระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ ซ้ำรอยเก่า เป็นครั้งที่ ๒๐ รัฐบาลและกองทัพตกเป็นฝ่ายรับทางการเมืองทั้งจากภายในและภายนอก(กระแสธารณะรัฐ) อันจะเป็นอันตรายต่อชาติ-ราชบัลลังก์ อันจะเกิดขึ้นจากฝ่ายตรงข้ามที่เห็นผิดอย่างร้ายแรงต่อชาติ
ขอให้ทั้ง คสช. และรัฐบาล พิจารณาอย่างรอบคอบ รอบด้าน และทำได้สำเร็จ คือการสร้างความถูกต้องโดยธรรมอย่างยิ่งใหญ่ชั่วลูกชั่วหลานตลอดไป ยิ่งใหญ่ตลอดไป นั่นก็คือ การสถาปนาสัมพันธภาพระหว่างหลักการปกครองธรรมาธิปไตย 9 กับปวงชนในชาติ อย่างถูกต้องยิ่งใหญ่
ทั้งจะเป็นการปฏิบัติตามแนวทางการเมืองแห่งบูรพมหากษัตริย์ไทยและสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๗ โดยพระองค์ทรงพระราชปณิธาน เสนอหลักการปกครองประชาธิปไตย (จุดหมายของปวงชน) ก่อนยกร่างรัฐธรรมนูญ (วิธีการปกครองของปวงชน)
ปวิช เพชรอริยะ
| < ย้อนกลับ | ถัดไป > |
|---|
