วันนี้มีโอกาสไปร่วมกิจกรรมของ มูลนิธิบราห์มา กุมารี ราชาโยคะ ได้รับเอกสารที่น่าสนใจและเห็นว่าเป็นประโยชน์ต่อทุกท่าน จึงขอนำมาเผยแพร่ดังนี้

ผู้คนเรียนรู้ที่จะฝึกฝนจิตใจ ด้วยเหตุผลที่หลากหลาย เช่น ต้องการความสงบภายใน เป็นการแสวงหาสัจจะ ความหวังที่จะค้นพบความสูงส่งในชีวิต ความสุขอันจริงแท้ของจิตวิญญาณ ฯลฯ ซึ่งการฝึกฝนจิตใจสามารถตอบสนองต่อความปรารถนาเหล่านี้ นอกจากนี้ การฝึกฝนจิตใจยังช่วยทำให้เราได้สัมผัสกับธรรมชาติของจิตใจที่ไม่มีขีดจำกัด ด้วยการปลดปล่อยเราให้เป็นอิสระจากเสียงอึกทึกภายในจากการพร่ำบ่นของจิดใจในรูปแบบของความคิดที่ไร้ประโยชน์ เราจำเป็นต้องมีความเข้าใจ ถึงความสัมพันธ์อันลึกล้ำระหว่างจิตใจ และจิตใต้สำนึก เพื่อที่เราจะสามารถควบคุมอารมณ์ และดึงเอาคุณสมบัติที่ดีงามขึ้นมาใช้ คุณประโยชน์หลักก็คือการพัฒนาระดับของความพอใจ ที่ขึ้นอยู่กับความลึกล้ำของสัจจะ พลังสมาธิ การสร้างสรรค์ และประสิทธิภาพในการสื่อความหมาย ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญของสภาวะที่มั่นคงภายใจ และความสัมพันธ์ที่สอดคล้องกลมกลืนกับผู้อื่น

ผลของการฝึกฝนจิตใจอย่าสม่ำเสมอนำเราไปสู่การเติบโตทางจิตวิญญาณ เป็นการเข้าถึงแก่นแท้ของการมีชีวิต เพื่อพัฒนาศักยภาพของความเป็นมนุษย์ได้อย่างแท้จริง

ม.ล.ชาญโชติ ชมพูนุท

28 กรกฎาคม 2558

ตัดลอกจากเอกสารเผยแพร่ของ "มูลนิธิบราห์มา กุมารี มหาวิทยาลัยทางจิตของโลก