บ่ายวันที่ ๑๕ ต.ค. ๕๖ ผมบินกลับจากภูเก็ต ลงที่สนามบินสุวรรณภูมิ ออกจากสนามบินเวลา ๑๕.๓๐ น. ก็นั่งรถไปวัดประยุรวงศาวาส ที่เชิงสะพานพุทธฯ ฝั่งธนบุรี เพื่อไปงานสวดพระอภิธรรมศพ ศ. นพ. กวี ทังสุบุตร อดีตอธิการบดี มข. และเคยเป็นอาจารย์สอนวิชารังสีวิทยาผมสมัยเป็นนักศึกษาแพทย์ที่ศิริราช
พิธีสวดเริ่ม ๑ ทุ่ม แต่ผมไปถึงวัดตั้งแต่ ๑๗ น. เทวดาดลใจให้ผมเดินชมรอบพระเจดีย์องค์ประธาน แล้วก็ไปพบพิพิธภัณฑ์พระประยูรภัณฑาคาร ที่เปิดให้คนทั่วไปเข้าชม และเจ้าหน้าที่ยังแนะนำว่าเข้าไปเดินรอบด้านในบริเวณรอบพระบรมธาตุมหาเจดีย์ได้ รวมทั้งขึ้นไปชมด้านในของพระมหาเจดีย์ได้ด้วย เขาบอกว่าต้องเดินขึ้น ๒๕ ขั้น ไหวไหม
ระเบียงชั้นบนโดยรอบพระมหาเจดีย์สะอาด และชมวิวในวัดและโดยรอบได้ แต่เนื่องจากระเบียงสูงไม่ถึงสิบเมตร วิวก็ไม่ไกลมากนัก แต่เมื่อเดินเข้าไปด้านในขององค์เจดีย์ ก็ได้เห็นโบราณวัตถุที่มีชิ้นเดียวในประเทศไทย คือเสาแกนกลางของพระมหาเจดีย์
ทั้งพระบรมธาตุมหาเจดีย์ และพิพิธภัณฑ์พระประยูรภัณฑาคาร รวมกันได้รับรางวัลยอดเยี่ยมอันดับ ๑ ด้านอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรม ระดับภูมิภาค จากยูเนสโก ปี ๒๕๕๖ อ่านเรื่องราวประวัติการขุดค้นและการบูรณะได้ ที่นี่
วิจารณ์ พานิช
๑๕ ต.ค. ๕๖
พระบรมธาตุมหาเจดีย์
ป้ายบอกว่าได้รับ UNESCO Award Cultural Conservation 2013
พระพุทธรูปองค์หนึ่งที่ตั้งแสดงในพิพิธภัณฑ์
ระเบียงพระเจดีย์ชั้นบน
พระวิหารและพระอุโบสถ ถ่ายจากระเบียงชั้นบนของพระเจดีย์
บันไดขึ้นพระเจดีย์
เสาแกนกลางพระบรมธาตุเจดีย์
คำอธิบายเรื่องเสาแกนกลาง
ภายในองค์พระเจดีย์
ภายในองค์พระเจดีย์
เสาแกนกลางและโครงพระเจดีย์
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย Prof. Vicharn Panich
| < ย้อนกลับ | ถัดไป > |
|---|