เวลานี้ วงการศึกษาไทยกระแสหลักไม่ได้เปิดโอกาสให้ครูได้ใช้ชีวิตให้เกิดคุณค่าต่อศิษย์อย่างเต็มที่  เพราะยังใช้ครูถ่ายทอดความรู้แก่ศิษย์  คือยังเน้นสอน  เน้นสอนแบบถ่ายทอดความรู้  ซึ่งเป็นงานที่ง่ายแต่มีคุณค่าน้อยต่อศิษย์

งานของครูที่ทรงคุณค่าต่อศิษย์  คืองานเอื้ออำนวย (facilitate) ให้ศิษย์เรียนรู้แบบ“รู้จริง” (mastery learning)  ไม่ใช่เรียนรู้แบบผิวเผินครึ่งๆกลางๆ  หรือเรียนรู้ผิดๆอย่างที่เห็นดาษดื่นในปัจจุบันทั่วโลก

การเรียนรู้แบบ“รู้จริง”เกิดขึ้นจากการลงมือทำหรือปฏิบัติด้วยตนเอง (learning by doing)  ไม่ใช่จากการรับถ่ายทอดความรู้สำเร็จรูปจากครูหรือจากตำรา

บทบาทของครูที่ทรงคุณค่าต่อศิษย์ จึงไม่ใช่บทบาท “ผู้สอน”  แต่เป็นบทบาทโค้ชหรือครูฝึก

ความรู้หลักการสำคัญ ๗ ประการสำหรับครูฝึกอ่านได้ที่นี่

วิจารณ์  พานิช

๒๑ มี.ค. ๕๖

คัดลอกจาก http://www.gotoknow.org/posts/532595