บ่ายวันอาทิตย์ที่ ๒๒ก.ย. ๕๖ สาวน้อยและผมไปดูหนัง เรื่อง 4Get-Me-Not ที่โรงหนัง SFW  Central World จัดโดยสมาคมผู้ดูแลผู้ป่วยสมองเสื่อม   สมาคมผู้กำกับภาพยนตร์ไทย   สนับสนุนโดยบริษัท เอไซ (ประเทศไทย) มาร์เก็ตติ้ง จำกัด    นับเป็นการดูหนังโรงครั้งแรกในรอบ ๒๐ ปี ของสาวน้อยและผม

เป็นหนังที่ประกอบด้วยเรื่องย่อย ๔ เรื่อง    คือ (๑) ตลอดไป  กำกับโดยศิวโรจน์ คงสกุล   (๒) My Little Girl กำกับโดย โสภณ ศักดาพิสิษฐ์  (๓) ปู่ดำ (จำไม?)  กำกับโดยนนทรีย์ นิมิบุตร  และ (๔) ความทรงจำ ม้าหมุน ความรัก  กำกับโดย เสรีย์ หล้าชนบท

ทั้งหมดเป็นเรื่องของคนเป็นอัลไซเมอร์ หรือโรคสมองเสื่อม   แต่ละเรื่องสนุกไปคนละแบบ

การสร้างและฉายหนังในครั้งนี้ เพื่อสื่อสารต่อสังคมว่า    ประเทศไทยก้าวสู่สังคมผู้สูงอายุแล้ว    โอกาสที่จะเผชิญปัญหาแบบในหนังมีอยู่ทุกครอบครัว    ยิ่งเวลานี้เราอยู่กันแบบครอบครัวเดี่ยว    การเผชิญปัญหาจะยิ่งลำบาก    หนังไม่ได้บอก และในที่ชุมนุมนี้ไม่มีการพูดกัน    แต่ผมขอเอ่ย ว่าเราจะต้องจัดระบบสังคม จัดระบบวิชาการ เพื่อช่วยหนุนครอบครัว และชุมชน ให้เผชิญสภาพที่มีผู้สุงอายุ ป้ำๆ เป๋อๆ เพราะสมองเสื่อม อยู่ในบ้าน และในชุมชน

เราไปดูหนังเรื่องนี้ในฐานะตัวแสดงจริงในอนาคต    หากเรามีอายุยืนถึงขนาด    เป็นการไปดูเพื่อเตือนสติตนเอง ให้ไม่ประมาท

รศ. พญ. สิรินทร ฉันสิริกาญจน นายกสมาคมผู้ดูแลผู้ป่วยสมองเสื่อม บอกว่า จะหาทางเผยแพร่หนังชุดนี้ในวงกว้าง

นพ. สมศักดิ์ ชุณหรัศมิ์ เซียนดูหนัง บอกว่าหนังดีขนาดนี้ นำออกฉายตามโรงได้สบาย    ผมถามว่าต้องปรับให้เป็นเรื่องเดียวไหม   หมอสมศักดิ์บอกว่ามีหนังโรงเยอะแยะที่เป็นหนังสั้นหลายเรื่อง    บางกรณีมีมากกว่า ๔ เรื่องด้วยซ้ำไป

ผมไม่คุ้นกับการมหรสพ    ไปดูหนังครั้งนี้จึงเป็นการเปิดหูเปิดตา    ได้รู้จักโรงหนังสมัยใหม่   ไปสัมผัสวิธีจัดการแสดงให้ความบันเทิง สร้างความคึกคักและครึกครื้น    เขาเชิญผู้สนับสนุน ผู้กำกับฯ และตัวแสดงเอกในแต่ละเรื่องมาปรากฎตัว และกล่าวสั้นๆ ต่อผู้ชม    และก่อนฉายหนัง มีนักร้องเสียงดีมาก มาร้องเพลงในหนังถึง ๔ เพลง

วิจารณ์ พานิช

๒๒ ก.ย. ๕๖