วันที่ ๑ ต.ค. ๕๖ ในการประชุม ปฏิรูปการเรียนรู้สู่การศึกษาเพื่อคนทั้งมวล ครั้งที่ ๒๑   เรื่อง “มัธยมสายอาชีพ” หรือการศึกษาคู่ขนาน    ผมรู้สึกชื่นใจ ที่ได้เห็นกิจกรรมที่วงการศึกษาริเริ่มกันขึ้น ในระดับพื้นที่ โดยไม่ได้มีการสั่งการจากเบื้องบน

การศึกษามัธยมปลายสายอาชีพนี้    อีกชื่อหนึ่งคือ หลักสูตรปวช. คู่ขนาน  หรือระบบมัธยมสัมมาชีพ   คือเรียนทั้งสายสามัญ และสายอาชีพคู่กันไป    ในเวลา ๓ ปีสอบผ่านได้ทั้งวุฒิ ม. ๖  และ ปวช.   เหมาะกับเด็กที่เรียนไม่เก่ง และต้องการเตรียมความพร้อมออกไปทำงาน

โรงเรียนที่มาเสนอในวันนี้คือ โรงเรียนสุรธรรมพิทักษ์  จ. นครราชสีมา    จัดหลักสูตร ปวช. การท่องเที่ยวและการโรงแรมร่วมกับวิทยาลัยท่องเที่ยวและการโรงแรม    และหลักสูตรคอมพิวเตอร์ธุรกิจ ร่วมกับวิทยาลัยเทคนิคสุรนารี    ทั้งสองหลักสูตรจัดให้แก่นักเรียนสายศิลป์ภาษา ซึ่งถือว่าเป็นกลุ่มเรียนไม่เก่ง    น่าจะเน้นเรียนเพื่อประกอบอาชีพ ให้มีงานทำ

วิทยาลัยเทคนิคสุรนารีจัดหลักสูตร ปวช. คู่ขนานนี้ร่วมกับ ๗ โรงเรียน    โดยอีกโรงเรียนหนึ่งก็มานำเสนอในวันนี้ด้วย คือ หนองบุนมากวิทยาคม  หลักสูตรเทคนิคช่างไฟฟ้ากำลัง

หลักสูตรแบบนี้ ในสหรัฐอเมริกาเรียกว่า Career Academies เป็นการเรียนเพื่อการมีงานทำ หรือมีสัมมาชีพ   ไม่ใช่เพื่อปริญญา    โดยปริญญานั้นหากอยากได้ ก็เรียนเอาทีหลังได้

จาก ข่าวนี้ ผมได้เรียนรู้ว่า มีโรงเรียนถึง ๔๖ แห่งแล้วที่มีหลักสูตรแบบนี้   หนึ่งในนั้นคือโรงเรียน วังม่วงวิทยาคม ที่ผมค้นเจอ   น่าชื่นชมมาก

ความร่วมมือระหว่างโรงเรียนมัธยม กับวิทยาลัยอาชีวะ หรือวิทยาลัยเทคนิคนี้    เป็น win - win – win เพราะช่วยแก้ปัญหาของทั้งสองฝ่าย   คือฝ่ายอาชีวะขาดนักเรียน    ฝ่ายโรงเรียนมัธยมเด็กจำนวนหนึ่งเบื่อเรียน    หรือเรียนสายสามัญไม่เก่ง   หลักสูตรคู่ขนานจึงเป็นทางออก    ช่วยให้นักเรียน win ด้วย

วิจารณ์ พานิช

๑ ต.ค. ๕๖

บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย Prof. Vicharn Panich