กองข้าวพังครืน

หิวจัดมาจากไหน

กินมากไปไม่ระวัง

กองข้าวถึงคราวพัง

ส่งเสียงดังอยู่ครางครืน

รวมข้าวจากชาวนา

เห็นแววตาเขาเต็มตื้น

ความหวังว่ายั่งยืน

ผ่านค่ำคืนจะฟื้นตน

กอดใบประทวนแน่น

ต้องคับแค้นแผนไร้ผล

หลายเดือนเหมือนบัดดล

ลำบากลำบนทนดูใบ

คับแค้นแสนคับขัน

คงถึงขั้นคั้นคอใคร

คงคาบไม่ยอมคาย

มีคราบไคลใครค้างคา

เครียดขึงจนถึงคลั่ง

คล้ายคราวครั้งถูกเข่นฆ่า

เฉือนเนื้อเอาเกลือทา

ยังดีกว่ามาหลอกกัน

กองข้าวคราวถล่ม

ค่อยค่อยล้มเลียงเลื่อนลั่น

ทับใครอยู่ในนั้น

ดูเถิดท่านผู้สร้างกรรม

 

กองข้าวทับใคร?

บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย โสภณ เปียสนิท

< ย้อนกลับ		ถัดไป >