๒๐ มีนาคม

( พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช )

พ.ศ. ๒๓๒๕ - ๒๓๕๒

พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช มีพระนามเดิมว่า ทองด้วง เกิดเมื่อ แรม ๕ ค่ำ เดือน ๔ ปีมะโรง จุลศักราช ๑๐๙๘ ตรงกับวันพุธที่ ๒๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๒๗๙ ในสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ เป็นบุตรคนที่ ๔ ของหลวงพินิจอักษร ( ทองดี ) กับ นางดาวเรือง ( หยก ) มีพี่น้องดังนี้

คนที่ ๑ เป็นหญิงชื่อ สา ต่อมาได้รับการสถาปนาเป็น พระเจ้าพี่นางเธอ กรมสมเด็จพระเทพสุดาวดี

คนที่ ๒ เป็นชายชื่อ ขุนรามณรงค์ ถึงแก่กรรมก่อนเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ ๒

คนที่ ๓ เป็นหญิงชื่อ แก้ว ต่อมาได้รับการสถาปนาเป็นพระเจ้าพี่นางเธอ กรมสมเด็จพระศรีสุดารักษ์

คนที่ ๔ เป็นชายชื่อ ทองด้วง ( รัชกาลที่ ๑ )

คนที่ ๕ เป็นชายชื่อ บุญมา ( กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท )

เมื่อเจริญวัยได้เข้ารับราชการเป็นมหาดเล็กในสมัยสมเด็จเจ้าฟ้าอุทุมพร กรมขุนพรพินิจ ( ขุนหลวงดอกมะเดื่อ )

พ.ศ. ๒๓๐๐ อายุ ๒๑ ปีได้บวช ณ วัดมหาทลาย เมื่อลาสิกขาบทแล้วกลับเข้ารับราชการเป็นมหาดเล็กหลวง

พ.ศ. ๒๓๐๓ อายุ ๒๔ ปี ได้สมรสกับนางสาวนาก ธิดาของคหบดีตำบลอัมพวา แขวงเมืองสมุทรสงคราม

พ.ศ. ๒๓๐๔ อายุ ๒๕ ปีในสมัยสมเด็จพระที่นั่งสุริยาสอมรินทร์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นหลวงยกบัตรเมืองราชบุรี

พ.ศ. ๒๓๑๑ ในสมัยพระเจ้าตากสิน ได้รับราชการมีฐานันดรศักดิ์เป็น พระราชวรินทร์ ( กรมพระตำรวจหลวง )

เมื่อเสร็จศึกในการปราบชุมนุมพิมาย ได้เลื่อนขึ้นเป็น พระยาอภัยรณฤทธิ์

พ.ศ. ๒๓๑๓ เมื่อครั้งปราบชุมนุมเจ้าพระฝาง มีความชอบได้เป็นพระยายมราช และทำหน้าที่สมุหนายกอีกด้วย

พ.ศ. ๒๓๑๔ ได้เลื่อนขึ้นเป็น เจ้าพระยาจักรี คุมทัพไปรบกับพม่าเสร็จศึกพม่าแล้ว ได้ยกทัพไปตีเขมรมาเป็นเมืองขึ้น พ.ศ. ๒๓๑๙ เป็นแม่ทัพไปตีเขมรป่าดง ( สุรินทร์ ขุขันธ์ สังขะ ) แคว้นลาวทางใต้ ได้เมืองจำปาศักดิ์ สีทันดร อัตตะปือ เสร็จศึกได้เลื่อนขึ้นเป็น สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก พิลึกมหมา ทุกนัคราระอาเดช นเรศรราช สุริยวงศ์ องค์อัครบาทมุลิกากร บวรรัตนปรินายก

พ.ศ. ๒๓๒๔ ยกทัพไปปราบจลาจลในเขมรแต่ไม่สำเร็จเพราะเกิดกบฏในกรุงธนบุรีต้องยกทัพกลับ

พ.ศ. ๒๓๒๕ อาณาประชาราษฏร์ กราบทูลเชิญขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์ เมื่อ ๖ เมษายน ๒๓๒๕ อยู่ในราชสมบัติ ๒๗ ปี เสด็จสวรรคต ๗ กันยายน ๒๓๕๒ รวมพระชนมายุ ๗๓ พรรษา ครองราชย์ นาน ๒๘ ปี มีโอรสธิดารวม ๔๒ พระองค์