พล.ท.บุญสิน พาดกลาง แม่ทัพภาคที่ ๒ หรือ "แม่ทัพกุ้ง"
ท่านเกิดที่หนองคาย แล้วมาเติบโตที่จังหวัดอุดรธานี
บิดาของท่านเป็นตำรวจชั้นผู้น้
แม่ของท่านจึงหารายได้จุนเจื
พี่ชายของท่าน ๓ คนเป็นตำรวจตระเวนชายแดน
ตอนแรกเด็กชายบุญสินไม่รู้
แต่ดันไปใส่โซ่ผิดด้าน ทำให้โซ่ขาด ก็เลยตัดสินใจไปเรียนวิทยาลั
ต่อมาเด็กชายบุญสินคิ
เด็กชายบุญสินเรียนจบสายอาชีพ แต่ไปสอบแข่งกับนักเรียนหัวกะทิ
สอบผ่านข้อเขียน แต่สอบตกรอบสอบสัมภาษณ์
จึงต้องกลับมาเตรียมตัวใหม่ ด้วยความพากเพียรอันไม่ลดละ
ในปีต่อมาท่านแม่ทัพกุ้งได้กลั
ตอนนั้นฐานะทางบ้านลำบากมาก แม่ของท่านไม่มีเงินซื้อกระเป๋
ท่านจึงเอาของใส่ลงใน "ย่ามพระ" แทนกระเป๋า!
และก็มีแต่ท่านคนเดียวที่มีย่
ปรากฏว่าคราวนี้สอบติด!
ด้วยเหตุที่ท่านมีอายุมากกว่านั
แม่ทัพกุ้งจึงเกษียณอายุ
ตอนเป็นนักเรียนเตรียมทหาร (น.ต.ท.) จำต้องมีการเลือกเหล่าว่าจะเป็
ท่านเองตอนนั้นก็ยังตัดสินใจไม่
วันหนึ่งมีพระธุดงค์รูปหนึ่
แม่ของท่านซึ่งแม้จะเป็
แม่ของท่านได้พาลูกชายไปถวายภั
แม่ของท่านได้กราบเรียนถามพระธุ
พระธุดงค์ลึกลับได้เพ่งไปในขั
"ไอ้หนูคนนี้ต้องเป็นทหารเท่านั้
คำพูดของพระธุดงค์รูปนั้น เสมือนชะตาชีวิตจะถูกลิขิตว่
เขาเองไม่รู้ว่าโรงเรียนนายร้
ชีวิตของนนร.บุญสิน พาดกลาง จึงเหมือนมีอะไรกำหนดไว้แล้
ที่น่าแปลกก็คือพระธุดงค์รูปนั้
แต่จากการที่ได้ค้นคว้าอย่างสุ
พระธุดงค์ลึกลับรูปนั้นน่าจะเป็
แม่ทัพกุ้งท่านเคยเป็นผู้
ก่อนจะค่อยๆไต่เต้ามาเป็นแม่ทั
ท่านได้สร้างชื่อเสียงและเกี
จากชีวิตเด็กบ้านนอก พ่อเป็นตำรวจเงินเดือนน้อยนิด แม่ต้องหาบผักไปนั่งขายในตลาด
ไม่ได้เรียนสายสามัญโก้ๆเหมื
วันไปสอบก็มีแต่ค่ารถ เดินทางเข้ากรุงเทพฯคนเดียว
กระเป๋าใส่เสื้อผ้าก็ไม่มีเหมื
แม่ของท่านต้องเอาย่ามพระสีเหลื
สุดท้ายลูกชายก็สอบเตรี
นับว่าท่านเกิดมาเพื่อมีภารกิ
ดุจดวงดาวที่ส่องแสงในคืนเดื
เกิดมาเพื่อกู้ศักดิ์ศรีและอธิ
ขอบคุณในความเสียสละ อดทน มุ่งมั่น เด็ดเดี่ยว ในหน้าที่อย่างไม่มีความลังเล
เป็นหลักให้กับพวกเราทุ
ดุจขุนพลแม่ทัพทหารเอกของสมเด็