วันที่ ๑ สิงหาคม ๒๓๖๗ 
พระราชพิธีบรมราชาภิเษกของ พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวพระมหาเจษฎาราชเจ้า รัชกาลที่ ๓ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ 
เป็นพิธีสำคัญที่เกิดขึ้นภายหลังการสวรรคตของรัชกาลที่ ๒ โดยมีลักษณะเฉพาะที่แตกต่างจากพระราชพิธีในรัชกาลก่อน ๆ เนื่องจากบริบททางการเมืองและราชสำนักในขณะนั้น
 
ขุนนางชั้นผู้ใหญ่จึงพร้อมใจกันอัญเชิญ กรมหมื่นเจษฎาบดินทร์ (พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๓) ขึ้นครองราชย์แทน เพราะทรงมีประสบการณ์การบริหารบ้านเมืองและการค้า
 
พระราชพิธีที่เรียบง่ายและไม่เป็นทางการเต็มรูปแบบ พระองค์ไม่ได้ประกอบพระราชพิธีบรมราชาภิเษกแบบราชาธิปไตยสมบูรณ์อย่างที่มีในรัชกาลที่ ๑ และ ๒ แต่มีการขึ้นครองราชย์อย่างสงบเรียบร้อย และทรงได้รับการยอมรับจากทุกฝ่ายในเวลานั้น
 
รัชกาลที่ ๓ ทรงปฏิเสธเครื่องราชูปโภคบางอย่าง ทรงปฏิเสธการใช้พระแสงขรรค์ชัยศรีและเครื่องราชูปโภคบางอย่าง เพราะถือว่าขึ้นครองราชย์ด้วยการเลือกตั้งของขุนนางและประชาชน มิใช่โดยสายเลือดตามธรรมเนียมเดิม
 
พระราชพิธีบรมราชาภิเษก เป็นพระราชพิธีสำคัญที่สุดสำหรับทุกประเทศที่มีพระมหากษัตริย์ ทรงเป็นประมุข ถือเป็นเครื่องเชิดชูเฉลิมพระเกียรติยศองค์พระประมุขทรงเป็นพระราชาธิบดีของประเทศโดยสมบูรณ์  
 
และในวันที่ ๑ สิงหาคม ๒๕๖๘ นี้ วาระครบ ๒๐๑ ปี พระราชพิธีบรมราชาภิเษกแห่งพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว พระมหาเจษฎาราชเจ้า พระมหากษัตริย์ที่สุดประเสริฐของชาติไทยพระองค์หนึ่ง.