คุยกับ ศ. ดร. ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ
วันที่ ๑๘ พ.ย. ๕๖ หลังจบการประชุมคณะกรรมการตัดสินผลงานวิจัยเด่น สกว. ศ. ดร. ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ กับผมถือโอกาสอยู่คุยกันต่อ เรื่องแนวทางส่งเสริมการวิจัยด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
เรามีความเห็นพ้องกันว่า ความเข้มแข็งทางวิชาการด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ เป็นสิ่งจำเป็นต่อความเจริญก้าวหน้าของบ้านเมือง หรือมองมุมกลับ หากยังปล่อยให้การวิจัยด้านนี้ยังอ่อนแอ อย่างในปัจจุบัน จะมีผลร้ายต่อสังคม
ผมให้ความเห็นกับท่านว่า สกว. ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระบบบริหารงานวิจัย อย่างน่าชื่นชมมาก แต่ความสำเร็จนั้น เอียงไปข้างสาขาด้านวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ไม่ได้รับอานิสงส์เท่าที่ควร สะท้อนว่า แนวทางการจัดการงานวิจัยของ สกว. นั้น น่าจะยังไม่เหมาะสมสอดคล้องกับธรรมชาติของงานวิจัยด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
จึงน่าจะมีการพัฒนาองค์กร และระบบบริหารงานวิจัยด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ขึ้นมาในสังคมไทย แบบเดียวกับที่ผมและคณะพัฒนา สกว. และระบบการจัดการงานวิจัยของ สกว. ขึ้นเมื่อ ๒๐ ปีที่แล้ว
เราคุยกันถึงองค์กรแบบ The Social Science Research Council ในสหรัฐอเมริกา The Social Science and Humanities Research Council ของแคนาดา Arts and Humanities Research Council ของอังกฤษ
ดร. ธเนศ เอ่ยถึงตัวอย่าง ARI NUS ที่เริ่มต้นด้วยการไปดึงตัว Prof. Anthony Reid มาจาก ANU โดยที่ทางรัฐบาลสิงคโปร์ให้งบประมาณหนุนการจัดตั้ง ARI (Asia Research Institute) เต็มที่ ผมให้ความเห็นว่า กรณีเช่นนั้นเกิดยากในประเทศไทย เพราะรัฐบาลไม่มองมหาวิทยาลัยและวิชาการเป็นเครืองมือ ในการสร้าง ความเข้มแข็งของประเทศ บางรัฐบาลระแวงมหาวิทยาลัยด้วยซ้ำ
ผมชี้ให้เห็นว่า การมี สกว. ในสังคมไทยเป็นอุบัติเหตุ หรือเหตุบังเอิญ เกิดจากการมีรัฐบาลอานันท์ และมี ศ. ดร. ไพจิตร เอื้อทวีกุล ที่มีสายตากว้างไกล ผมยังมองไม่เห็น ว่ารัฐบาลจากการเลือกตั้ง ในสภาพปัจจุบัน จะเห็นความสำคัญของการก่อตั้ง สำนักงานสนับสนุนการวิจัยด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
แต่เราก็ไม่สิ้นหวัง เราต้องช่วยกันคิดหาช่องทางสร้างความเจริญด้านวิชาการ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ เพื่อสร้างสังคมไทยให้เป็น Knowledge-Based Society หลุดพ้น middle-incoem trap ให้ได้
วิจารณ์ พานิช
๑๙ พ.ย. ๕๖
| < ย้อนกลับ | ถัดไป > |
|---|
