เป็นการเที่ยวกับคณะดูงานของสถาบันคลังสมองฯ เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๘ก.ย. ๕๖ โดยไป ๓ ที่เท่านั้น  คือ  ชม State Rooms 19 ห้อง ที่ Buckingham Palace, ร้านอาหาร The Victoria Pub, และ Jubilee Garden และ London Eye Millenium Pier  ในช่วงเวลาประมาณ ๖ ชั่วโมง หลังลงจากเครื่องบิน   หลังจากนั้นก็นั่งรถโค้ชต่อไปเมื่อง Northampton ระยะทาง ๑๑๓ ก.ม. ใช้เวลา ๒ ชั่วโมง

ผมไม่ได้ไปลอนดอนประมาณ ๑๕ ปี    ไปทีไรสภาพบ้านเมืองก็เหมือนๆ เดิม เพราะเขามีนโยบายอนุรักษ์ตึกเก่า    แต่ไปคราวนี้เห็นการก่อสร้างมากขึ้น    มีการรื้อตึกเก่าสร้างตึกใหม่มากขึ้นอย่างเตะตา    แต่การก่อสร้างก็ไม่มากเท่าในเยอรมัน และในสิงคโปร์

เครื่องบิน TG 910 ถึงสนามบิน Heathrow ตรงเวลา ๗.๑๕ น.   กว่าจะรวมพลขึ้นรถบัสรถออจากสนามบิน ๙.๐๐ น.   ไปถึงพระราชวังตรงเวลานัด ๙.๔๕ น.   ที่เป็นรอบเข้าชม   มีคนเข้าคิวรออยู่มากมาย    ราคาตั๋วของเราเป็นอัตราผู้สูงอายุ (เกิน ๖๕) ๑๕.๗๕ ปอนด์    พอเข้าไปก็ไปรับ Audio Guide ซึ่งใช้ง่าย สะดวกมาก   คำอธิบายชัดเจน   ว่าส่วนนี้ของวังเป็นส่วนที่พระราชินี เอลิซาเบธ ใช้ต้อนรับแขกเมือง    มี ๑๙ ห้อง    วิจิตรตระการตามาก   ที่ห้องหนึ่งมีโต๊ะนโปเลียน ที่เป็น porcelain ที่ใช้เวลาทำถึง ๖ ปี   เพราะต้องเคลือบสีแล้วอบ ซ้ำแล้วซ้ำอีก   ไฟระย้าก็งดงามมากทุกห้อง    และที่ห้องภาพวาด มีภาพวาดที่สวยงามกว่าที่ไหนๆ ที่เคยชมมา    เขาห้ามถ่ายภาพ  บอกว่าภาพเหล่านี้มีให้ชมที่ www.royalcollection.org.uk

ใช้เวลาชมไม่ถึงชั่วโมงก็จบ   ทางออกเข้าสู่สวน ผ่านร้านขายของที่ระลึก    ออกเดินผ่านสวนไปที่ ทางออก Grosvenor Place    ตอนเดินผ่านสวนผมได้ถ่ายภาพดอกไม้และวิวงามๆ มากมาย

จากทางออกเดินเลียบริมรั้ววัง ไปไกล เพื่อขึ้นรถ    สังเกตว่ารั้ววังต้องติดเหล็กขวาก และต่อลวดหนามขึ้นไปสูงมาก   รวมทั้งมีกล้องวิดีโอเป็นระยะๆ    และมีป้ายติดที่กำแพงว่า การมาเดินในยามวิกาลที่ริมกำแพงนี้มีโทษตามกฎหมาย    เพราะว่ามีคนบ้องๆ ที่ชอบเป็นข่าว พยายามปีนกำแพงนี้บ่อยๆ

ที่ตั้งวังบั๊กกิ้งแฮม ดูเป็นส่วนหนึ่งของเมืองลอนดอนส่วนอื่นๆ อย่างไม่แบ่งแยกชัดเจน   นอกจากกำแพงที่ทำแน่นหนา    แต่ก็ไม่มีคูน้ำ หรือการประดับประดารอบวัง ที่แสดงความศักดิ์สิทธิ์ อย่างทางตะวันออก

ร้านอาหาร Victoria Pub เปิดเที่ยงตรง    และเมื่อเราไปนั่ง ก็รอนานจนคนเริ่มบ่น   แต่เมื่ออาหารมาทุกคนก็ชมว่าอร่อย   เป็นอาหาร ๒ รายการ คือจานหลักกับของหวาน   จานหลักมีหลายอย่าง   ผมกินปลาค้อด (Pan roasted cod supreme, chorizo, confit potatoes, peppers, spinach, pine nuts)  อร่อยและไม่หนักเกิน   ส่วนของหวานก็มีหลายอย่าง ผมสั่ง Strawberry sundae อร่อยมาก   สรุปแล้วทั้งของหวานของคาวอร่อยทุกอย่าง    ไม่มีคนบอกว่าไม่อร่อยสักคนเดียว    ผมถามว่าใครแนะนำ ดร. นงเยาว์ ตอบว่า ศ. ดร. ปิยะวัติ บุญ-หลง

แล้วรถพาข้ามแม่น้ำเทมส์ไปปล่อยลงที่ Jubilee Gardens ซึ่งน่าจะแปลว่าสวนเฉลิมพระเกียรติ ครองราชย์ ๖๐ ปี   เพิ่งเปิดเมื่อเดือนตุลาคม ปีที่แล้ว    เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจที่ดีมาก   มีคนมาแสดงหลายอย่าง    ผมเดินข้ามสะพาน Hungerford Footbridge ไปอีกฟากหนึ่งของแม่น้ำเทมส์   ไปพบสวน Whitehall Gardens    เป็นสวนขนาดเล็ก ที่มีต้นไม้และดอกไม้สวยงามมาก

จากสะพาน Hungerford ถ่ายภาพแม่น้ำ เทมส์ และลอนดอน อาย ได้สวยงาม

วันที่ ๑๓ ก.ย. ตอนบ่าย มีเวลาชั่วโมงเศษๆ    ที่สมาชิกในคณะส่วนใหญ่ไปซื้อของ   ผมกับ รศ. ดร. บุญเจริญ ศิริเนาวกุล คณบดีคณะวิศวกรรมศาสตร์ มจธ.   ไปชม British Museum โดยมีหนูตาว นศ. PhD MD มหาวิทยาลัยมหิดล ที่ไปทำวิจัยเรื่องไข้เลือดออก ที่มหาวิทยาลัยอิมพีเรียล เป็นไกด์ นำทางด้วยไอโฟน   จึงพบว่า ระบบนำทางด้วยไอโฟนในลอนดอน เขามีให้เลือกว่าจะเดินทางด้วยรถยนต์  รถใต้ดิน  รถเมล์  หรือเดิน   สะดวกจริงๆ

เนื่องจากมีเวลาที่พิพิธภัณฑ์เพียง ๑๕ นาที   จึงไม่มีเรื่องจะเล่า    นอกจากบอกว่ามันใหญ่โตมโหฬารมาก    น่าไปชมมาก โดยสิงห์พิพิธภัณฑ์ต้องจัดเวลาสัก ๒​ - ๓ วัน จึงจะชมได้ทั่ว    และในตอนที่ผมไปเดิน คนมาชมแน่นมาก    ต่างจากที่เบอร์มิงแฮม มีคนชมไม่กี่คน

วิจารณ์ พานิช

๙ ก.ย. ๕๖